Edukacja:
tutaj - tutaj - tutaj - tutaj - tutaj - tutaj - tutaj - tutaj - tutaj - tutaj
DWA KIERUNKI ZMAGAŃ
Marzec 12th, 2012 admin
Tęsknoty i zmagania w odkrywaniu Prawdy szły od początku w dwóch kierunkach.
Pierwszy szukał odpowiedzi na pytania podstawowe, dotykające istoty życia, samego człowieka i jego Stwórcy oraz otaczającego go świata. Sięgał w głąb spraw niewidzialnych, ale oglądanych i słyszanych przez ducha ludzkiego.
Badania podają, że został odkryty ślad sprzed 500 tysięcy lat o rozróżnianiu przez człowieka dobra od zła (Koppers). Odkryto więc to, co jest wpisane w naturę człowieka. Sokrates nazwał tę właściwość ?głosem wewnętrznym”.
Czyniony przez wieki ogromny wysiłek rozumu i ducha ludzkiego pozostawił bogactwo pojęć i metod, które umożliwiły odpowiedzi na pytania o zasadniczym znaczeniu: Kto stworzył świat? Czy Stwarzający pozwoli człowiekowi się rozpoznawać? Jakie są relacje między Stworzycielem a człowiekiem? I wreszcie – kim jest człowiek i jakie jest jego miejsce w świecie?
Wiele padło już odpowiedzi. A jednak przez dzieje ludzkości przebiegają ciągle pytania, ukazujące stopniowo bogactwo twórczej myśli, której zapisy, w różnych kształtach i z różną wyrazistością, przechowały się do naszych czasów. Wszystkie te przekazy zdumiewają treściami świadczącymi o bogactwie i wielkości umysłu i ducha człowieka.
Tym bogactwem człowiek wyróżniał się i wyróżnia od zarania swoich dziejów spośród wszystkich istot żywych. To niezwykłe dziedzictwo było zaczątkiem wszystkich wysiłków twórczych i trwa aż po dzień dzisiejszy.
Taki więc był pierwszy kierunek zmagań człowieka: jego wnętrze. A otaczający go świat, z całym bogactwem przyrody, był jakby znakiem potwierdzającym twórczą inspirację jego ducha.
Drugi zaś kierunek zmagań, przebiegając jakby równolegle do pierwszego, skoncentrował się wyraźnie na tym, co człowieka otacza. Obserwacja, rejestracja i odkrywanie świata były tu zadaniem najważniejszym. Jednakże człowiek próbował poznawać świat i życie jakby tylko od zewnątrz i to sprawiło, że zatrzymał się na materialnej kondycji własnej i świata. Nie przeszkodziło to jednak bogactwu twórczej intuicji odkrywczej. Znajdowała ona swą inspirację w świecie przyrody, co z czasem doprowadziło do szerokiego rozwoju nauk przyrodniczych. Zdobyły one sobie szybko prawo obywatelstwa w świecie nauk poprzez dość spektakularne metody doświadczalne, dające poczucie pewności w zakresie przeprowadzanych, dowolnie wybranych, doświadczeń.
Jest to, być może, jedna z przyczyn, dla których ten kierunek dociekań ludzkich, poczynając już od starożytnego filozofa Demokryta, znalazł wielu entuzjastów i nabrał dużego rozpędu, stwarzając pewną jednostronność badań naukowych, przy dużym materiale faktograficznym. Warto się nad tym zjawiskiem zatrzymać.